- memleket
- (A.)[ ﺖﮑﻠﻤﻡ ]1. ülke.2. şehir.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
memleket
Look at other dictionaries:
memleket — is., Ar. memleket 1) Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların bütünü, ülke Memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde olabilirler. Atatürk 2) Bir kimsenin doğup büyüdüğü yer, şehir, yurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
memleket havası — is. Halk türküsü Gülmek istedim, tutturdum bir memleket havası... S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEMLEKET — (C.: Memâlik) Bir devletin toprağı, ülke, yurt. * Şehir. İl, kasaba. * Bir insanın doğup büyüdüğü yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ne âlâ memleket — haksız ve yersiz işlerin hoş görüldüğü, kurallaştığı bir ortam için ters anlatışla diyecek yok, ne güzel anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ölke — memleket, diyar, yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
BELDE — Memleket, şehir. * Büyük köy. * Yer, arz. * Göğüs, sadır. * İki kaş arasında kıl olmayıp açık olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DAVAHİ — Memleket köşeleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUDUD-U MEMALİK — Memleket hudutları. Ülkenin sınırları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KİŞVERKÜŞA — Memleket fetheden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEMALİK — (Memleket. C.) Memleketler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
